Zaterdag 1 augustus 2020 stonden we stil bij 20 jaar volontariaat van Christine Béhain in Nederland. Zij gaat op ‘sabbatjaar’ en het Nationaal Team neemt het landelijke werk over.
Het was een vrolijke dag, met ongeveer 45 deelnemers uit het hele land. De week daarvoor hebben we met 6 mensen de gebouwen en terreinen schoongemaakt en opgeknapt, om alle gasten goed te kunnen ontvangen. Er kwamen zelfs 6 nieuwe bedden! Iedereen kon een afscheidswoordje schrijven dat op een groot bord werd geplakt.
Uit België kwamen Bert Luyts en Pierre Klein namens het Europees secretariaat. Vanuit het Nederlandse bestuur was Louis Flapper uit Den Haag gekomen. Zij spraken Christine toe om haar te bedanken voor haar inzet en vriendschap. Annie sprak haar toe namens de Uitgebreide Coördinatiegroep (ter voorbereiding op nationaal team), samen zongen zij het door Annie bedachte lied.
Christine moest haar zware rugtas afdoen, en de inhoud daarna verdelen over 4 leden van het nieuwe Nationaal Team. Ze kreeg daarna een stel vleugels om ‘verlicht’ haar sabbatjaar in te vliegen. Annelies bedankte Wouter voor zijn meedenken de afgelopen tijd. En ze stelde de anderen in het Nationale Team voor: Marion, Annie en Gerard. Henk had een geestig gedicht gemaakt en verhaal over de (zelfgemaakte) wip die hij aan Christine gaf. Petronella en de groep Heerlen hadden ook een mooi cadeau. Margaret uit Amersfoort haalde goede herinneringen op over de schrijfworkshops.
Om 1,5 meter afstand te kunnen houden en toch contact te maken kregen we allemaal een bamboestok, waaraan we een wens konden steken met een paperclip. Zo konden we die aan een ander geven. Dat leverde leuke ontmoetingen op!
Hilly en Eugenie uit Heerlen maakten een akelig ongeval mee onderweg. Hun auto sloeg over de kop. Gelukkig konden ze na controle in het ziekenhuis in Apeldoorn naar ’t Zwervel. Dankzij Dorie die hen daar had opgehaald.
Om 4 uur begon de barbecue, verzorgd door Cora, Dirk en Aad uit Den Haag. Heerlijk eten en ook weer heel gezellig. Ondertussen waren we blij elkaar na zo lange tijd weer te zien. We deelden nieuwtjes en sommigen maakten alvast plannen voor de toekomst. We merkten hoe belangrijk het is de relaties met en tussen de deelnemers en groepen van ATD Vierde Wereld te onderhouden.