Steeds meer mensen raken in de schulden. Schuldhulpverlening biedt te weinig soelaas. Een grote groep mensen kent de weg niet, weet niet hoe zelf uit de schulden kunnen blijven omdat ze niet zelfredzaam zijn en krijgen onvoldoende ondersteuning. De LCR signaleert dat er te weinig bekend is over hoeveel mensen het gaat en wat er met de mensen gebeurt die niet in aanmerking komen voor schuldhulp. Daarnaast moet kritisch gekeken worden naar het traject tot toelating tot schuldhulpverlening dat vaak te lang duurt of voor veel mensen onduidelijk is.
Vinger aan de pols
De LCR vindt dat de landelijke overheid veel beter een vinger aan de pols moet houden hoe schuldhulpverlening bij gemeenten verloopt. Heldere cijfers over het aantal aanmeldingen, afwijzingen en de redenen tot afwijzing zijn hiervoor onmisbaar.
Vangnet
Daarnaast moet het gemeenten duidelijk worden dat ze een zorgplicht hebben. Er moet een vangnet zijn voor mensen die niet voldoende zelfredzaam zijn. En tenslotte moet de kwaliteit van de schuldhulpverlening worden verbeterd. Schuldhulpverlening wordt steeds meer vrijwilligerswerk. Een goede beschrijving van de kwaliteitsnormen én welke werkzaamheden door vrijwilligers kunnen worden gedaan, is essentieel.
Bron: http://www.landelijkeclientenraad.nl/Nieuws/Schuldenbeleid-te-rigide-voor-grote-groepen-mensen